2530 ที่เมืองซานฟรานซิสโก หน้าสะพานGoldengate ครั้งแรกของอั๋น ไปเยี่ยมพี่โอ๋ที่เรียนอยู่Georgetown Prepที่D.C. มามี้เช่ารถพาผมเที่ยวไปสารพัดที่ พาทานอาหารอร่อยๆนับร้านไม่ถ้วนอย่างไม่มีเหน็ดเหนื่อยใดๆ รักมามี้มากๆเสมอมาแหละ แต่ ณ วัยหนึ่ง รู้สึกว่าแม่ก็ต้องรักลูกสิ เสมือนหนึ่งเป็นหน้าที่ เมื่อยิ่งเติบโตยิ่งเข้าใจว่าการให้ตามหน้าที่ กับให้ด้วยหัวใจนั้นต่างกันตรงที่ เมื่อเราทำอะไรด้วยหัวใจ เหนื่อยแตไม่ต้องพักก็ยังไหว เพราะมีรักเป็นพลังขับเคลื่อนจริงๆ นั่งดูรูปนี้ในวันนี้ ได้เห็นได้เข้าใจอะไรต่างจากเดิมมากมาย ช่วงนี้กอดแต่น้องพอลจนบางทีก็ลืมกอดมามี้ไป... ภูเขาลูกใหญ่ที่สุดที่หนุนใจผู้ชาย ยังคงเป็นภูเขาลูกเดิมนี้เสมอ